Vandaag werd de Golan Hoogten Wet aangenomen door de Knesset. Dit houdt in dat de Golan Hoogten feitelijk per direct worden geannexeerd. Hoewel de term annexatie nergens in de wet wordt gebruikt wordt de volledige “wet, jurisdictie en administratie van Israël” vanaf nu toegepast op het bezette Syrische gebied in het Noorden van Israël. De VN beschouwt dit als annexatie en de Veiligheidsraad verklaarde de wet daarom in resolutie 497 als ongeldig en eist Israëlische terugtrekking uit het gebied.
Klik op plaatje voor grotere kaart.
De Golan Hoogten zijn een hoogplateau in het bergachtige gebied aan de grens van Israël en Syrië. Zij liggen direct aan het Meer van Galilea. Zij bestrijken een gebied van circa 65 kilometer bij 12 – 25 kilometer. Tijdens de zesdaagse oorlog 1967 veroverden Israëlische troepen het gebied op 9 en 10 juni op Syrië. De grote meerderheid van de naar schatting 140.000 Arabische bewoners werden verdreven of vluchtten, enkel Druzen konden blijven. Sindsdien hebben de vluchtelingen niet mogen terugkeren. Hun dorpen en steden werden door het Israëlische leger vernietigd.
Het gebied is van strategisch belang omdat het de toegang tot het Meer van Galilea verzekerd. Dit is het grootste zoet water meer van Israël en verzekerd een groot deel van de watervoorziening van Israël en Jordanië. Ook ligt de Israëlische stad Haifa op enkele tientallen kilometers afstand, net als de Syrische hoofdstad Damascus.
Gedurende de Yom Kippur oorlog in 1973 kon Syrië een deel van het gebied heroveren inclusief de stad Quneitra. Ook stond Israël een smalle gedemilitariseerde strook af aan Syrië. Dit gebied staat onder controle van de Verenigde Naties, alhoewel door de burgeroorlog in Syrië op dit moment de VN troepen zijn afgetrokken. Door steun van de Syrische regering kon een groot deel van de vluchtelingen uit dit gebied terugkeren.
Vlak na de verovering van het gebied begon Israël nederzettingen te stichtten op de Golan Hoogten. In 2012 leefden er 20.000 Druzen met Syrische nationaliteit in het gebied en ongeveer even veel Israëlieten. Eind jaren zeventig hadden alle bewoners de keuze gekregen om de Israëlische nationaliteit aan te nemen maar de meerderheid voelt zich Syrisch en enkel 10% van de Druzen hebben vandaag de Israëlische nationaliteit. Door hun bijzondere status kunnen zij wel vrij reizen binnen en buiten Israël en komen zij in aanmerking voor de Israëlische sociale zekerheid.
Levin Zühlke – van Hulzen, 17-12-2014