Chronologie Negev

Door: Jan Schnerr - Laatst aangepast op: 1 september 2019

Chronologie van de Negevwoestijn, de ‘Naqab’

ca. 7.000 vC Late steentijd. Restanten van vroege nederzettingen gevonden.
ca. 4.000 – 1.400 Culturen die koperen en bronzen werktuigen gebruikten.
ca. 400 vC – ca. 600 nC Hoog ontwikkelde Arabische cultuur van de Nabateeërs. Steden in de Negev: Haluza, Mamshit, Avdat en Shivta. Geavanceerde landbouw.
3e eeuw vC – 2e eeuw nC Winstgevende handel op de route van Zuid-Arabië naar de Middellandse Zee.
168 vC Nabatea scheidt zich af van het (hellenistische) Seleucidische Rijk
106 nC Romeinen nemen koninkrijk van de Nabateeërs in.
v.a. 2e eeuw nC Nabatea bloeide als graanschuur van het romeinse rijk.
4e eeuw nC Nabateeërs werden christen en namen Grieks schrift over.
7e eeuw nC Verovering Palestina incl. Negev door Arabieren.
650 – ca. 18e eeuw Rondtrekkende bedoeïnen; geen stedelijke cultuur.
1858 Ottomaanse rijk voert systeem van registratie landeigendom in: Ottoman Land Law. Bedoeïnen houden meerendeels vast aan eigen traditioneel syteem en laten niet registreren.
19/20e eeuw Grotendeels sedentair: 89% landbouw. Ontwikkeld systeem van gemeenschappelijk en individueel landeigendom.
1921 Registratie landeigendom in onder Britse wet. Meeste bewoners van Palestina (w.o. Negev), Arabisch en joods, registreren niet.
1935 2,1 miljoen dunam land in cultuur; Negev levert gerst, tarwe voor overig Palestina.
1940 Eerste joodse bewoning. In 1946: 475 joden in de Negev, met 21.000 dunam in cultuur.
1948 98% van de bevolking, 65.000 tot 100.000, door joodse milities verjaagd naar name Egypte, Gaza (toen Egyptisch) en de Westelijke Jordaanoever (toen onder Jordanië). 11.000 overblijvenden worden Israëlisch burger.
1948 – 1952 Elf van de negentien overgebleven stammen “tijdelijk” verdreven naar het gebied Siyag (waar acht stammen al woonden) en waar zij militair-strategisch van nut waren.
1950 In het kader van judaïsering, Arabische plaatsnamen vervangen door Hebreeuwse
1953 De 1953 Land Acquisition (Validation of Acts and Compensation) Law regelt confiscatie van achtergebleven land van de naar Siyag verdreven gemeenschappen.
1955 De Waterwet van 1955 vormt de basis van het nationale watertransportsysteem; het water komt in handen van de Israëlische staat. Vanaf de jaren ’60 wordt transport van water uit het noorden van Israël naar de Negev belangrijk onderdeel van het waterplan (Kinneret-Negev Conduit).
1950 – 1966 De staat plaatst (ook) de Arabische bevolking van de Negev onder militair bestuur. Staat Israël verklaart niet geregistreerd land (85%) tot staatseigendom (‘stateland’). Bedoeïnen werden ‘infiltranten’ en bewonen nog 1% van de Negev.
jaren ’50 – begin ‘60 Zeven nieuwe steden voor joden worden gebouwd: Arad, Dimona, Mitzpe-Ramon, Netivot, Ofaqim, Sderot en Yeroham. Be’er Sheva en Eilat krijgen een groeiimpuls.
1958 Bouw van een nucleair complex in Dimona. Kernreactor ten behoeve van kernwapens actief tussen 1962 en 1964.
1965 De Planning and Building Law regelt de ruimtelijke ordening op lokaal, districts en landelijk niveau. In de plannen voor de Negev komen vanaf eind jaren ’60 Bedoeïnendorpen nauwelijks voor, hetgeen bouwvergunningen tegenhoudt. Veel bestaande gebouwen worden illegaal en mogen niet op de openbare infrastructuur worden aangesloten.
1969 De Land Rights Settlement Ordinance regelt de confiscatie van land dat onder de Ottoman Land Law en tijdens het Britse Mandaat niet was geregistreerd.
1969 Oprichting Ben-Gurion Universiteit van de Negev
Jaren ’70 en ‘80 Enkele tienduizenden Bedoeïnen worden geconcentreerd in zeven door de staat gebouwde steden (‘townships’). Sociale neergang als gevolg van extreem hoge werkloosheid, drugs en misdaad.
1970 Begin activiteiten Joods Nationaal Fonds (JNF) gericht op joodse nederzettingen, bebossing gepaard gaande met confiscatie en verwijdering van bezittingen van Bedoeïnen.
1979 Minister van Landbouw Ariel Sharon wijst een gebied van 1.500 km2 aan als natuurgebied ten koste van Bedoeïnen herders. Tegelijkertijd richt hij een paramilitaire eenheid voor natuurbescherming op (‘Green Patrol’) om infiltratie door Bedoeïnen tegen te gaan.
1980 Op grond van de Negev Land Acquisition Law confisqueert de staat land van 5.000 Bedoeïnen voor de herbouw van de luchtmachtbasis die in de Sinaïwoestijn wordt ontruimd in verband met het vredesverdrag met Egypte (1979).
1997 Oprichting van de Regional Council for the Unrecognized Villages of the Negev (RCUV). De RCUV komt in dat jaar met het “Negev Arabs Plan for 2020”.
2003 Het VN-comité voor Economische, Sociale en Culturele Rechten dringt er bij Israël op aan de nog bestaande Bedoeïnendorpen te erkennen; verwijst naar het RCUV-plan.
2005 De Israëlische regering neemt het plan ‘Negev 2015’ aan. Een investering van $3,6 miljard, voornamelijk om 200.000 nieuwe joodse bewoners naar de Negev te halen.
2005 Amendement nr. 1 op de Public Land Law (‘Expulsion of Invaders’) van 1981, verruimt de mogelijkheden van de Israel Land Administration om bewoners van ‘state land’ te verwijderen.
2006 Het Blueprint Negev plan van het Joods Nationaal Fonds (JNF), bevat het plan in de komende vijf jaar tenminste 250.000 nieuwe bewoners naar de Negev te halen. Het JNF heeft mandaat voor ontwikkeling van land voor exclusief joods gebruik.
2007 Regering Olmert stelt de Commissie Goldberg in om met voorstellen te komen voor het concentratiebeleid. Het rapport van de commissie is van relatief gematigde toonzetting maar is in juridische zin vaag.
2009 Regering Netanyahu verwerpt het rapport Goldberg en stelt de Commissie Prawer in, die een harde concentratiepolitiek voorstelt.
2010 Amendement nr. 4 op de Negev Development Authority Law van 1991 geeft de Negev Development Authority het mandaat om agrarisch-economische initiatieven en individuele vestiging te stimuleren, teneinde exclusief joods gebruik van land in de Negev te garanderen.
2011 – 2013 Op basis van een stringentere versie van het rapport Prawer (Bedouïnenbevolking is uitsluitend nog een veiligheidsvraagstuk binnen de staat) komt de ‘Law for the Regulation of the Bedouin Settlement in the Negev’ tot stand in 2013.
2012 Het VN Comité voor de Afschaffing van Rassendiscriminatie noemt de ‘Law for the Regulation of the Bedouin Settlement in the Negev’ discriminerend. Het Europees Parlement neemt een resolutie aan die de Israëlische politiek ten aanzien van de niet erkende dorpen veroordeelt en doet een beroep op Israël zich te distantiëren van het Prawer plan.
2013 De regering hecht goedkeuring aan het zogenaamde Begin plan in plaats van het wat scherper gestelde Prawer plan. De Knesseth hecht zijn goedkeuring aan de wet ‘Arrangement of Bedouin Settlement in the Negev’.
1948 – ca. 2015 Samenvatting concentratiebeleid
Het concentratiebeleid ten aanzien van de oorspronkelijke niet-joodse bevolking in de Negev stoelt in principe op dezelfde ideologische en strategische overwegingen als het concentratiebeleid op de Westelijke Jordaanoever. In de Negev zijn daarin historisch vier fasen te onderscheiden.
1. 1948 tot ongeveer 1953. De verdrijving uit de Negev van 85% van de Bedouïnen. Begin van de concentratie van de achterblijvenden in de veiligheidszone. In deze periode waren de Bedoeïnen onder militair bestuur geplaatst.
2. Circa 1953 tot eind jaren ’60. Verwoesting van bestaansmiddelen en beperking van de bewegingsvrijheid die voor een nomadische samenleving essentieel is. Een groot deel van deze periode vielen de Bedoeïnen nog onder militair bestuur.
3. Eind jaren ’60 tot eind jaren ’80. Concentratie van ongeveer de helft van de Bedouïnen in de veiligheidszone (in de unrecognized villages, de niet erkende dorpen) en in zeven door de overheid neergezette townships in het noordoosten van de Negev. De levensomstandigheden in deze kunstmatige steden zijn slecht.
4. Eind jaren ’60 tot heden. De omstandigheden in de niet erkende dorpen worden door overheidsbeleid in de loop van de tijd steeds slechter en de druk op de bewoners om te vertrekken naar de townships wordt opgevoerd. Zeer geregeld (in 2010 29 maal) worden zulke dorpen met soms honderden inwoners, door het leger verwoest. Er wonen (2013) ongeveer 90.000 mensen in de niet erkende dorpen. De 46 dorpen beslaan minder dan 5 % van het grondgebied van de Negev.
2010 – 2019 Effect economische infrastructuur op Bedoeïnen
2010/2019
De uitbreiding van de Trans-Israël Snelweg (weg nr. 6), goedgekeurd in 2010, naar het zuiden is in 2019 gereed. Met het traject wordt geprobeerd “zoveel als mogelijk” gedwongen verplaatsing van Bedoeïnen te voorkomen.
2018
De komst van de producent van militaire uitrusting IMI Systems (behorend tot Elbit) en mogelijk andere militaire bedrijven naar de Negev, alsmede een groot terrein voor het testen van wapens, wordt sinds eind 2018 voorbereid. Tenminste zes Bedoeïnendorpen worden getroffen, door bouwrestricties, gedwongen verhuizing en gezondheidsrisico’s.
2018
In 2018 werd het National Mining and Quarrying Plan goedgekeurd. Op 26 km2 zal bij Sdeh-Barir in dagbouw fosfaat worden gedolven. Volgens ngo’s in de Negev wordt gezondheid van 11.000 Bedoeïnen bedreigd en lopen 2.000 gebouwen/bouwsels gevaar te worden gesloopt.
2019
Het spoortraject Beersheba-Arad (o.a. fosfaatmijnen en een nabij gelegen luchtmachtbasis) zal de levensomstandigheden van 50.000 Bedoeïnen negatief beïnvloeden. Een deel van hen zal geëvacueerd (moeten) worden.

Bronnen o.a.:
https://www.hrw.org/reports/2008/iopt0308/3.htm
https://www.britannica.com/place/Negev
https://www.dukium.org/wp-content/uploads/2019/07/Demolition-Report-Eng.2018-1.pdf
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nabatea
https://www.adalah.org/en/content/index/2053
https://www.palestine-studies.org/resources/special-focus/palestinian-bedouins
Viktoria Waltz, Jad Isaac, ed. Univ Dortmund, 2010. The fabrication of Israel. About the Usurpation and Destruction of Palestine through Israeli Zionist Spatial Planning, A Unique Planning Issue
Ruth Kark, Jewish Frontier Settlement in the Negev, 1880–1948: Perception and Realisation. Middle Eastern Studies 17 (1981), pp. 12 – 15
https://www.palestine-studies.org/resources/special-focus/palestinian-bedouins
https://www.iataskforce.org/sites/default/files/resource/resource-1058.pdf
https://tinyurl.com/y4shay76