Alle mainstream media berichten over het overleg tussen de VS, Frankrijk en Engeland in Parijs. Het gaat over het vervolg op de Russisch-Amerikaanse afspraken over de chemische wapens van Syrië. De media zijn iets genuanceerder dan bij vorige “democratie-campagnes” vanuit het Westen. Waarom?
De ongenuanceerde oorlogsretoriek in de tijd van de bombardementen op Servië en de acties in Kosovo (jaren ’90), de oorlogen in Afghanistan en Irak (vanaf 2001) is veranderd in iets rustiger pro-Westerse verslaggeving. Wat is er veranderd? Het kan zijn dat de mislukkingen in Afghanistan, Irak en Lybië daaraan ten grondslag liggen. Maar de Belgische site Uitpers Webzine voor internationale politiek wijst op een andere oorzaak: De (…) propagandamachines (…) slaagden er in Europa en Noord-Amerika de voorbije weken niet in “de geesten”, de “hearts and minds” rond de nationale vlaggen te scharen om ten oorlog te trekken. Reden voor nadere analyse. Ook met het oog op de naïve beeldvorming rond het “vredesoverleg” in Israël. Uitzonderingen zijn er natuurlijk, ook in Europa. Rupert Murdochkranten uiteraard, maar vreemd genoeg ook de ineens aggressieve Franse Le Monde. Enkele kranten, bijvoorbeeld de brave Frankfurter FAZ, wijzen er zelfs beschaafd op dat het gebruik van strijdgassen niet zo uniek is. De Uitpers zegt het wat duidelijker:
“Intussen, hoeveel media herinneren eraan dat de VS verarmd uranium gebruikten in Irak, dat Israël chemische wapens inzette in Gaza? Dat de Amerikanen jarenlang massa’s napalm op Vietnam en Cambodja gooiden? Dat Saddam Hoessein chemische wapens inzette tegen zijn eigen Koerden en tegen de Iraanse bevolking in de tijd dat hij bij de westerse leiders op een goed blaadje stond?”