Gastcolumn door Engelbert Luitsz, oorspronkelijk gepubliceerd op www.alexandrina.nl, op 14 juli 2014.
Dokter Nasser al-Tatar is de directeur van het grootste ziekenhuis in de Gazastrook. Ook zijn huis werd afgelopen nacht met drie projectielen verwoest. Ook zij die de slachtoffers van de zionistische terreur willen helpen zijn kennelijk een legitiem doelwit.
De Israëlische stad Sderot, vlakbij de noordgrens van de Gazastrook, is een prominent wapen in de Israëlische propaganda. Sinds 2001 worden er raketten afgeschoten vanuit de Gazastrook en Sderot is een bekend doelwit, ook al is een voltreffer een zeldzaamheid. Voor die tijd leefden er ook zionistische bobo’s in hun villa’s met zwembaden. Zij verhuisden echter naar de Westelijke Jordaanoever of andere plekken, terwijl het gewone volk gedwongen werd te blijven, zodat ze een rol konden vervullen in de propagandamachine.
Waarom Sderot? Robert Fisk legt het bondig uit:
… de mensen die vroeg in 1948 in Sderot leefden waren geen Israëli’s maar Palestijnse Arabieren. Hun dorp heette Huj. Ook waren zij geen vijanden van Israël. Twee jaar eerder hadden deze zelfde Arabieren zelfs strijders van de Haganah [de voorloper van het Israëlische leger, EL] verborgen voor de Britse troepen. Maar toen het Israëlische leger op 31 mei 1948 Huj bezocht werden alle Arabische dorpelingen verdreven – naar de Gazastrook!
Dat is de context die niet alleen Israël, maar praktisch alle westerse media weigeren te tonen. En deze context toont nog iets anders aan. Bij gebrek aan daadwerkelijk gevaar vanuit de Gazastrook, probeert Israël alle aandacht te vestigen op enerzijds wat hysterische reacties van joodse kant en op de bescherming door hun IJzeren Koepel anderzijds. De IJzeren Koepel of Iron Dome is een systeem om raketten die vanaf korte afstand komen en niet erg veel snelheid hebben uit de lucht te halen. Het is het kleine broertje van het bekendere Patriot-systeem voor middellange-afstandsraketten met hoge snelheid.
Pas in 2012 werd de IJzeren Koepel voor het eerst serieus getest en op wie anders dan op de Palestijnen? Daarvoor moest Israël eerst een “escalatie” provoceren die de mooie naam Operatie Wolkkolom kreeg, een Bijbelse naam die het zionistische, religieus-nationalistische vuur weer deed oplaaien. De kranten staan nu vol over het potentiële gevaar uit de Gazastrook dat ternauwernood bedwongen wordt met het Israëlische verdedigingssysteem.
Het feit dat er al elf jaar raketten werden afgevuurd voordat dit systeem bestond en zonder dat Israël ooit in gevaar is geweest, is het zoveelste bewijs dat we met propaganda te maken hebben.
Wil je een ander volk vernietigen dan is het van belang dat je het eigen volk in angst houdt voor die imaginaire vijand. Alleen dan kan ontmenselijking zo ver gaan dat zelfs fatsoenlijke lieden zich achter hun gewetenloze leiders scharen.
Ik zag het de afgelopen dagen in de Volkskrant, de NRC, bij de BBC en andere media: aandacht voor de raketten van Hamas en voor de IJzeren Koepel, maar geen woord over Israëls nucleaire, chemische en biologische wapens, zelfs niet over wat er momenteel vanuit zee, vanaf land en vanuit de lucht over de gevangenen van de Gazastrook wordt uitgestrooid. Daaronder zitten de verboden DIMES en een soort bunker busters die de hele Gazastrook doen trillen.
Newspeak: offensief is defensief
Het is wederom veel erger dan de krantenlezer of NOS-kijker beseft. De Israëlische ruimtevaartdeskundige Moti Shefer vertelde vorige week een heel ander verhaal over Israëls IJzeren Koepel op de Israëlische radio. Volgens hem is het systeem de grootste bluf ooit, bedoeld om de boeven van de wapenindustrie verder te verrijken (zowel premier Netanyahu als het ministerie van Defensie zit in het complot) en is het in feite een offensief wapen, aangezien het gebruikt wordt om het offensief tegen de Palestijnen te rechtvaardigen.
De IJzeren Koepel is een licht- en geluidsshow die alleen de Israëlische publieke opinie onderschept – en natuurlijk zichzelf. Alle explosies die je ziet zijn zelf-explosies [van de IJzeren Koepel, EL]. Geen enkel geleid projectiel is ooit in botsing gekomen met een raket.
Zoals zoveel hoog-technologische ontwikkelingen is dit systeem een computerspel geworden, waarbij mensenlevens niet meer zijn dan een paar pixels op een scherm. Shefer zegt dat men zelfs virtuele raketten toevoegt om het systeem aan het publiek te kunnen verkopen en de “dreiging” uit de Gazastrook geloofwaardig te maken.
Laten we aannemen dat er een echte raket aankomt. Wat doet het commandocentrum en het controlesysteem? Het schept nog negen virtuele raketten en stuurt hun trajecten via grafische computerweergave door aan de bedieners van het lanceersysteem. Deze mensen zien tien raketten en lanceren tien onderscheppingsprojectielen van de IJzeren Koepel. Mensen horen tien knallen, één raket landt, en je hebt 90% succesvol onderschept.
De angstige inwoners van Sderot hebben een veilig heenkomen gezocht. Vanaf hier kunnen ze met een bakje popcorn onder luid applaus de laatste zionistische voltreffer toejuichen. Palestijnse kinderen zouden toch maar terroristen worden. En bovendien – bovenal: ze zijn niet joods.
Dat soort zwendel staat natuurlijk niet op zichzelf. Overal waar geld te verdienen is of politieke belangen spelen worden onschuldige mensen het slachtoffer. De Verenigde Staten hebben dit project tot nu toe al met zo’n half miljard dollar gesteund, naast de drie miljard die Israël jaarlijks krijgt. Met de Verenigde Staten bedoel ik natuurlijk de belastingbetaler, het gewone volk dat gedwongen meewerkt aan de oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid van het zionisme.
Shefer staat niet alleen
Geheel onafhankelijk van Moti Shefer kwam het Massachusetts Institute of Technology (MIT), misschien wel de belangrijkste technische universiteit ter wereld, met een kritisch artikel over de IJzeren Koepel. Daarin wordt betoogd dat de manier waarop de raketten vanuit de Gazastrook onderschept worden, nooit kan leiden tot het in de lucht doen exploderen van de kop. Daarmee is het onschadelijk maken van de raketten dus een fabeltje. De raket kan uit z’n baan gebracht worden, maar aangezien de explosieve kop intact blijft is de zeer beperkte schade gewoon het gevolg van geluk en beschermt de “koepel” niet of nauwelijks.
De term koepel alleen al suggereert dat het zionistische getto er een dimensie bij heeft gekregen: met muren, hekken en een koepel hebben de joden van Israël zich afgezonderd van de rest van de mensheid, fysiek en moreel.
Kinderen schuilen voor bomaanval.
De leugen blijft maar regeren
Het contrast met de onvoorstelbare verwoesting die in de Gazastrook wordt aangericht is zo groot dat je je wel moet afvragen door wie onze media en politici worden gedwongen slaafs de propagandaleugens uit Israël te herhalen. Israël heeft geen vastgestelde grenzen, dus hoe kan het z’n grenzen verdedigen? Een staat die volgens de wet joods is, kan moeilijk blijven volhouden dat Palestijnen allemaal een prima leven zouden hebben als Hamas er maar niet was. Hamas bestaat pas sinds 1987 en vormt sinds 2006 de democratisch gekozen regering van de Gazastrook. Iedereen die de moeite neemt de geschiedenis vanaf 1947 te bestuderen, toen de zionisten met grove middelen begonnen de Palestijnen te verdrijven, weet dat de ellende niet begon met raketten. Integendeel, Hamas is het onvermijdelijke gevolg van decennia van kolonialisme en wrede onderdrukking van een weerloze burgerbevolking. Zonder zionisme zou er geen Hamas zijn geweest, zou het hele concept van Hamas geen betekenis hebben.
Terwijl het bloedbad voortgaat en alleen het gedreun van Israëlische bommen het gekrijs van Palestijnse kinderen overstemt, schrijft minister Timmermans op zijn Facebookpagina: “Duitsland terecht wereldkampioen.” Ja, misschien nog net, als we de geschiedenisboekjes mogen geloven. Maar voor hoe lang nog?
Engelbert Luitsz
bronnen:
Globes, Defense Prize winner Moti Shefer: Iron Dome is a bluff
MIT, Israeli Rocket Defense System Is Failing at Crucial Task, Expert Analysts Say
The Independent, Israel-Gaza conflict: ‘Sderot cinema’ image shows Israelis with popcorn and chairs ‘cheering as missiles strike Palestinian targets’
Twee artikelen van Robert Fisk over Sderot:
The true Gaza back-story that the Israelis aren’t telling this week
The suffering of Sderot: how its true inhabitants were wiped from Israel’s maps and memories