Bi-nationale staat ‘Israeli style’
Het voorgevecht voor de verkiezingen: om welk thema gaat het? Reden bombardement op Syrië verborgen achter zwijgen. Beweging bij ICC.
Verkiezingen: de ‘bi-nationale staat’
Bi-nationale staat of ‘Groot-Israël’? (foto: notesfromamedinah)
Verschillende commentatoren blijven terugkomen op de betekenis van het thema ‘bi-nationale staat’ in de verkiezingscampagne. Dit onderwerp zou volgens hen op de achtergrond steeds meespelen. Of zelfs op de voorgrond komen. Eén staat voor zowel joden als Palestijnen. De mainstream Israëlische pers bedoeld daarmee niet een staat waar beide groepen gelijke rechten hebben. Bedoeld wordt het voorstel van de opkomende politieke ster Naftali Bennett: laat Israël het gebied van de beoogde Palestijnse staat voor 60% annexeren. Op het gebied dat over blijft – een kleine 10% van Israël plus bezet gebied – kunnen de Palestijnen een soort zelfstandigheid krijgen.
Internationaal betekent dat ten eerste, dat het vredesoverleg verdwijnt of een totaal ander karakter krijgt. In de tweede plaats dat Israël de keus maakt om zich van de Europese en Amerikaanse gevoeligheden en dreiging met boycot niets aan te trekken. Ook in Likoed en de partij van Avigdor Lieberman is veel steun voor deze benadering.
Verkiezingen: Arbeiderspartij en Livni samen
De bezetting van het ‘middenveld’ zal volgens de Israëlische pers bepalend zijn voor het uiteindelijke verkiezingsresultaat. Herzog (Arbeiderspartij) en Livni (Hatnua) zijn bezig afspraken te maken voor een lijstverbinding. Of deze combinatie de strijd om de kiezers in het midden kan winnen zal volgens de commentaren ervan afhangen of de ‘linkse krachten’ binnen de Arbeiderspartij naar de achtergrond kunnen worden geschoven. Zo niet, dan gaan ‘middenvelders’ richting Likoed. Toch doen de partijen van Herzog en Livni het samen redelijk goed in de opiniepeilingen. Mogelijk zal de sociale thematiek het in de hitte van de strijd toch verliezen van ‘joodse staat’ en ‘veiligheid’, maar het blijft een relevant thema in de Israëlische politiek.
De naar Israëlische begrippen linkse maar zionistische partij Meretz en Hadash, trekken samen op. Maar beide kunnen ook gezamenlijk geen rol spelen bij de toekomstige regeringsvorming. Zij zijn voor concessies in het vredesproces. Bij Meretz vooral omdat daarmee een ‘joods en democratisch’ Israël gegarandeerd zou kunnen worden.
De partijen Yesh Atid van Yair Lapid en de nieuwe partij van Moshe Kahlon zitten zonder meer in het centrum. Maar zij missen een duidelijk profiel naar de kiezers.
Beweging bij het ICC
Gisteren vond een reguliere bijeenkomst plaats van de 122 landen die het Statuut van Rome hebben ondertekend. Dat verdrag vormt de basis voor het Internationaal Strafhof (ICC). Zij beslisten zonder dat bezwaren werden ingebracht, dat Palestina de waarnemersstatus krijgt bij het ICC. Daarmee is de staat Palestina zelf nog niet toegetreden. Het besluit en de wijze waarop dat werd genomen is een signaal dat toetreding van Palestina door de internationale gemeenschap positief wordt tegemoet gezien. De toetreding zelf wacht nog op actie van de Palestijnse Autoriteit.
Reacties op Israëlische aanval op Syrië
Het Witte Huis wil geen commentaar geven op de Israëlische bombardementen op Syrië. Israël bombardeerde enkele dagen geleden onder andere de luchthaven bij Damascus omdat daar wapens voor Hezbollah zouden worden opgeslagen. Iran veroordeelde de aanval en zei dat die een steun vormde voor de jihad-extremisten in Syrië. Rusland eist opheldering. Washington benadrukt de laatste dagen dat het niet wil interveniëren in de Israëlische verkiezingsstrijd. Binnen Israël blijven sommige commentatoren van mening dat het bombardement meer met de verkiezingen dan met militaire strategie heeft te maken.
bron:
Haaretz, 09/12
jpost, 09/12
ynetnews, 09/12