Radicalen aan de winnende hand
Provocaties, wraak en vernedering in Jeruzalem. Jordanië roept zijn ambassadeur terug. Wie regeert er in Israël?
Israëlische soldaten op het Al Aqsa terrein.
Gisteren vonden weer ‘verkeersongelukken’ plaats, die meer weg hadden van wraaknemingen. De ‘daders’ bij deze incidenten, jonge Palestijnen, worden meestal standrechtelijk geëxecuteerd. Een van die gebeurtenissen vond plaats in de Westoever in de buurt van Bethlehem. Daarmee wordt een trend voortgezet die deze zomer zichtbaar werd. Palestijnse jongeren zijn actief in een verzet dat steeds vaker ‘intifada’ wordt genoemd (bedoeld wordt een derde Palestijnse volksopstand) en waarbij de van elkaar gescheiden Palestijnse gemeenschappen in de Westoever, Oost-Jeruzalem, Israël zelf en de Gazastrook betrokken zijn.
Gisteren vielen in Jeruzalem vijf gewonden toen een Palestijn inreed op een groep wachtenden bij het Shimon Hatzadik treinstation. Enkele uren later raakten drie soldaten gewond bij een soortgelijk incident in de Westoever. In dat geval wist de dader te ontkomen.
De intifadaretoriek aan Palestijnse kant vindt zijn evenknie in oorlogsretoriek aan joodse kant. De officiële Israëlische mededelingen spreken van ‘terrorisme’. Maar Aryeh Amit, de oud-commandant van politie in Jeruzalem zegt: ‘What is happening in Jerusalem right now isn’t an intifada, but a war, (…) We are now paying the price of a lack of policy and lack of decision making by the government, (…) The Temple Mount is not in our hands and eastern Jerusalem is not under our control.‘
De regering en het gemeentebestuur van Jeruzalem geven al jaren in stilte steun aan radicale kolonisten die zich vestigen in Palestijnse wijken. Nu richten deze radicalen zich op het religieuze hoofddoel: het Al Aqsa complex, ofwel de Tempelberg. De strategische vergissing die gemaakt is, is tweeledig:
1 Men ging ervan uit dat de scheiding van de Palestijnse gemeenschappen een massaal volksprotest vrijwel onmogelijk zou maken.
2 Door de radicalen toe te staan via kleine stapjes de status quo op de Tempelberg te veranderen, zou intern de politieke vrede met de religieuzen bewaard blijven, extern de façade van het vredesproces in stand blijven, terwijl de Palestijnen hooguit in Jeruzalem en dan hooguit incidenteel zouden reageren.
Het lijkt erop dat de radicale zionisten nu het heft in handen hebben en de Israëlische regering volgt. De radicalen met de politie en een deel van de Knesseth aan hun zijde, krijgen nu als gevolg van de ‘terreur’ het grootste deel van niet- of nauwelijks religieuze joodse bevolking mee in de escalatie.
Jordanië zit klem
De regering van Jordanië heeft gisteren uit protest zijn ambassadeur in Israël teruggeroepen. Dat is voor het eerst sinds het vredesverdrag van 1994 met Israël. Dit gebeurde ondanks het ongebruikelijke bezoek afgelopen weekend door Netanyahoe aan de Jordaanse koning. De koning van Jordanië is voor het Al Aqsa complex een ‘toezichthouder’, die de veilige toegang voor moslims garandeert. Dit is (ook) vastgelegd in het Israëlisch-Jordaans vredesverdrag van 1994 en wordt in de moslimwereld, ook buiten Israël serieus genomen. Morgen (07/11) vindt in Jordanië een grote demonstratie plaats tegen de gang van zaken in Jeruzalem. De minister van Buitenlandse zaken Nasser Judeh zei: ‘We have sent repeated messages to Israel directly and indirectly that Jerusalem is a red line, (…)’ Jordanië brengt de zaak in de Veiligheidsraad van de VN. Het bewind in Jordanië is volledig afhankelijk van de VS, maar kan momenteel de druk vanuit de bevolking niet weerstaan.
bron:
alQuds, 06/11
nytimes, 06/11
israelnationalnews, 06/11
hurriyetdailynews, 05/11
achtergrond:
http://jaffadok.nl/nieuws-van-2-november-2014/
http://jaffadok.nl/nieuws-van-5-november-2014/