Israël’s atoomwapen weer ter discussie
Israël zwijgt al veertig jaar over zijn kernwapen. De VS en Europa ook. 18 Arabische landen doen een poging de deken van zwijgzaamheid weg te trekken.
Door Duitsland aan Israël geleverde Dolphin onderzeeër; geschikt voor lancering van kernraketten
Achttien Arabische landen werken aan een ontwerp-resolutie waarin diepe bezorgdheid wordt uitgesproken over de nucleaire capaciteiten van Israël. Zij willen deze resolutie in stemming brengen tijdens de komende vergadering van het Internationale Atoom Energie Agentschap (IAEA) in Wenen. De resolutie roept Israël tevens op om toe te treden tot het verdrag tegen de verspreiding van kernwapens, het NPT (Non-Proliferation Treaty). In het verleden is een eerdere poging gestrand op verzet van de VS en Europese landen.
Algemeen wordt aangenomen dat Israël een direct inzetbaar kernwapen heeft. De meest gangbare schatting is dat het land 200 tot 400 kernkoppen bezit. Militaire deskundigen gaan ervan uit dat Israël over voldoende lanceercapaciteiten beschikt om een land als Iran (en volgens sommigen: “dus ook de grote Europese steden”) te bereiken. Bovendien kan het zijn atoomraketten lanceren vanaf onderzeeërs.
Eind jaren ’60 van de vorige eeuw hebben de VS en Israël overeenstemming bereikt over de zogenaamde ‘zwijgzaamheid’, de ‘opacity’. Het bestaan van het Israëlische kernwapen zou worden genegeerd en Israël zou het ontkennen noch bevestigen. Het niet-ontkennen stelt Israël in staat de afschrikkingfunctie naar zijn omgeving in stand te houden. Het niet-bevestigen maakt de stelling mogelijk dat Israël’s veiligheid voortdurend bedreigd wordt door de omringende Arabische legers.
De Arabische landen hebben al decennialang gewezen op dit meten met twee maten De zaak ligt de laatste tijd extra gevoelig omdat er aanwijzingen zijn dat Iran bereid is concessies te doen op nucleair gebied. Iran stelt dat de inzet van de gesprekken over zijn nucleaire onderzoek en productie is gericht op het instandhouden van het atoommonopolie van de joodse staat.
Europa is op drie manieren betrokken. 1 Door de steun van Frankrijk bij de opbouw van de Israëlische atoommacht in de jaren ’50 en de vroege jaren ’60. 2 Door de steun van Europa voor de ‘politiek van zwijgzaamheid’. 3 Via de levering van onderzeeërs door Duitsland, die geschikt zijn gemaakt voor het inbouwen van lanceerinstallaties voor kernraketten. Deze ‘Dolphins’ worden ook ingezet in de Perzische Golf.
bron:
timesofisrael, 24/09
presstv, 24/09
achtergrond: