Boycot door kunstenaars: ‘antisemitisme’
Verharding ook in mainstream Israël: Britse kunstenaars onder vuur. Gedeeltelijke boycot AIPAC?
VS-regering niet op conferentie AIPAC?
Joe Biden, hier zonder das bij JStreet, brengt op 3 maart een dringend bezoek aan Guatemala
De ruzie over de speech van premier Netanyahoe op 3 maart voor de beide huizen van het Amerikaanse Congres, blijft de Amerikaanse en Israëlische pers bezighouden. De Amerikaanse pers wordt de laatste weken geregeld gevoed met uitspraken van hoge, anonieme regeringsfunctionarissen. Daaruit komt nu naar voren dat de regering overweegt om naar de jaarlijkse conferentie van de lobbygroep AIPAC niet een lid van de Amerikaanse regering te sturen. Ook verschijnen berichten over een tegenoffensief in de media tijdens de dagen dat de Israëlische premier diverse toespraken in de VS houdt. Het centrale thema daarvan is wel of geen overeenkomst met Iran. Vice president Joseph Biden en minister John Kerry zullen beide afwezig zijn als Netanyahoe het Congres toespreekt.
NB: Deze strijd over een voor de Amerikaanse supermacht strategisch thema geeft tevens aan, welke invloed Israël uitoefent over de Amerikaanse politiek. Ook blijft de kwestie in de publiciteit omdat er een samenwerking is ontstaan tussen Israël en de Republikeinse Partij. Dat maakt de kwestie ook in Israël omstreden, omdat de effectiviteit van de Israëllobby afhankelijk is van de steun beide Amerikaanse partijen.
Verkiezingen: Rechts in betere positie
De laatste peilingen wijzen op een minimale voorsprong van Zionistische Unie (‘Zionist Camp’) op Likoed. Toch blijft de kans op een voortzetting van het premierschap van Netanyahoe groot. De recente daling heeft te maken met een financieel schandaal rond de premier dat dezer dagen naar buiten kwam. De Israëlische kiezers zijn gewend aan een sfeer van corruptie in regeringskringen, dus het is de vraag of het voor Netanyahoe negatieve sentiment lang blijft hangen. Bovendien lijkt Likoed er weer in te slagen om de verkiezingen over ‘veiligheid’ te laten gaan in plaats van over de sociaal-economische functie van de staat. Een ander punt is dat de Israëlische parlementaire procedures de informateursrol kunnen geven aan de winnaar, maar ook aan degene ‘die de meeste kans heeft op het vormen van een regering’. Dat is blijkens de getalsverhoudingen tussen de partijen (die in wezen zeer stabiel zijn langs de lijn rechts/centrum) nog steeds de huidige premier.
De huidige verhoudingen binnen de 120 zetels tellende Knesseth zijn:
1 Rechts: 43 zetels voor Likoed, Israel Beiteinu (Lieberman) en Joods Huis gezamenlijk.
2 Centrum: 42 voor Labour, Yesh Atid en kleinere partijen.
3 Ultra-orthodoxen: 18 voor Shas en Verenigd Torah Judaïsme.
4 Arabische partijen: 11 zetels.
De ultra-orthodoxe partijen zijn in principe ‘te koop’ voor subsidies en wetten die het religieus onderwijs en dergelijke ten goede komen. Zij pacteren de laatste dertig jaar bij voorkeur met rechts. De links-zionistische Meretz partij is deels een erfenis van de oude vredesbeweging en heeft 6 zetels. De Arabische partijen zullen voorlopig geen invloed hebben en hun energie steken in hun nieuwe samenwerking.
Mainstream Israël: ‘intellectueel terrorisme’ en islamofobie
De leider van de centrumpartijpartij Yesh Atid, Yair Lapid heeft de oproep van 100 Britse kunstenaars (gesteund door 500 anderen) om Israël te boycotten veroordeeld. Hij verwijt ondertekenaars als Roger Waters, Ken Loach, Mike Leigh, Brian Eno en Richard Ashkroft een verwrongen beeld van de kwestie van de Palestijnse staat. Lapid die zoals alle centrumpolitici, in elk geval verbaal een Palestijnse staat bepleiten, geeft de Palestijnen de schuld van het tot nu toe mislukken van de besprekingen daarover. Zij zouden het ‘royale’ aanbod van de Israëlische regeringen herhaaldelijk hebben afgewezen: ‘the repeated Palestinian refusal of generous Israeli offers over the years‘. Lapid vervolgt met een stelling die aangeeft hoe in het centrum van het politieke spectrum in Israël gedacht wordt: ‘what I want is far more modest: for people not to try to kill me just because I’m a Jew‘. Lapid vraagt zich af of de kunstenaars zich realiseren wat er gebeurt als het Israëlische leger 24 uur lang de wapens zou neerleggen: ‘Radical Islamists would kill us all. Women and children first. That’s what they’re doing to their brethren in Syria, Iraq, Afghanistan, Yemen and across the Islamic world. What are the chances that they’ll spare us?‘.
Een commentaar in de centrum-achtige Yedioth Ahronot (onlangs aangevallen door premier Netanyahoe) suggereert dat ‘de boycotters’ onverschillig staan tegen over het vermoorden van joden: ‘If people like the anti-Israel musician and the boycott supporters had their way, Jews would once again be targeted, and left without shelter‘. ‘Antizionisme’ en antisemitisme worden vrijwel aan elkaar gelijkgesteld: ‘Never has the divide between anti-Zionism and anti-Semitism been so slender‘. De aanval in Londen (Roger Waters, c.s.) en de aanval in Kopenhagen (de gewapende aanval door een jonge Deen met een moslimachtergrond) hebben volgens de columnist Ben-Dror Yemini de grens tussen twee vormen van ‘racistische propaganda’ volledig uitgewist. Yemini gaat verder: ‘Roger Waters, Omar Abdel-Hamid el-Hussein (de van moord verdachte Deen), the BDS movement and Hamas nurture the idea that Israel and/or the Jews are monsters that stalk the earth‘. Hij rond af met een verwijzing naar de moord op de joden tijdens de Tweede Wereldoorlog: ‘In the world of Waters, BDS, Hamas and el-Hussein, it could happen again‘.
Dood Spaanse militair zou opzet zijn
Anti-Israël gevoelens in Ierland ook terug te voeren op UNIFIL-doden
De Libanese krant Daily News bericht dat volgens UNIFIL de onlangs omgekomen Spaanse militair opzettelijk door Israël werd beschoten. UNIFIL is de VN-vredesmacht die al decennialang probeert de rust aan de grens tussen Libanon en Israël te bewaren. Het doden van de Spaanse soldaat zou de ‘straf’ zijn voor het niet (kunnen) verhinderen van een beschieting door Hezbollah waarbij twee Israëlische militairen omkwamen. Die beschieting was weer een vergelding voor een Israëlische aanval op Syrisch grondgebied. Het incident heeft in Spanje veel kwaad bloed gezet. Ierland verloor de afgelopen dertig jaar 47 soldaten in dit gebied, voornamelijk door acties van Israël en met Israël verbonden milities.
bronnen:
Middleeasteye, 21/02
Yedioth Ahronot, 21/02 en 20/02
Mondoweiss, 20/02
achtergrond:
http://jaffadok.nl/delegitimatie-2/