Iran, Irak en het terrorisme
Gisteren maakte de Engelse minister van Buitenlandse Zaken William Hague bekend dat de Engelse ambassadeur in Iran weer naar zijn standplaats Teheran zal terukeren.
De ambassade werd in het najaar van 2011 door Londen gesloten. De jaren 2011 tot 2013 waren het dieptepunt van de ijstijd tussen de VS en zijn bondgenoten enerzijds en Iran anderzijds. Door de spectaculaire opmars van de radicale islamitische ISIS troepen in Irak lijkt Engeland voor een aanzienlijke verandering in zijn buitenlandse politiek gekozen te hebben.
“Iran is een belangrijk land in een volatile (bewegelijke, onrustige) regio”, aldus Hague. Een hint in de richting van militaire interventie is dat volgens politieke waarnemers zeker niet. Na de nederlaag van Cameron vorig jaar in het Engelse parlement, dat hem verhinderde om (met de VS en Frankrijk) deel te nemen aan een voorgenomen interventie in Syrië, is militair ingrijpen in het Midden-Oosten in Londen volledig van tafel. Londen kiest nu voor toenadering tot Iran in de verwachting dat dat land de doorslag kan geven bij het terugslaan van ISIS en zijn bondgenoten.
Hague probeert de wending ten opzichte van Iran voor te stellen als iets dat al in de pen zat. Een buitenland woordvoerder van Labour zegt echter: “De zaken liggen nu helemaal anders.” Dat blijkt ook uit de vernietigende kritiek (ook uit de hoek van de Conservatieven) die Tony Blair ten deel viel toen hij vorige week pleitte voor militair ingrijpen.
Opvallend zijn de conclusies die de Financial Times dinsdag trok:
- De geschiedenis van de afgelopen tien jaar toont aan dat het westen, ondanks zijn vermogen om op het slachtveld te winnen, droevig slecht scoort op het gebied van het bevorderen van duurzame politieke resultaten.
- Er moet nu serieus gekeken worden naar de mogelijkheden om de strijdbijl met Iran te begraven en zelfs met de Syrische Assad.
De Financial Times pleitte nog vorig jaar voor militair ingrijpen in Syrië.
Commentaar jaffadok:
Het lijkt niet waarschijnlijk dat Engeland tot dit soort koerswijzigingen kan besluiten als de VS zich daartegen zouden verzetten.
Vanuit de gezichtshoek van Jaffadok het Israëlisch/Palestijns conflict komt onder meer de vraag op of deze ontwikkelingen de westerse regeringen er op termijn niet toe zullen dwingen om een onderscheid te maken tussen “terroristische” organisaties als Hezbollah en Hamas enerzijds en ISIS en verwante organisaties anderzijds.
bronnen:
Frankfurter Allgemeine Zeitung, 18 juni 2014
Financial Times, 17 juni 2014