Concurrentie tussen civiele en religieuze instanties in Israël
De “chief rabbis” (opperrabbijnen) van Israel
Een rabbinale rechtbank heeft in Israël een uitspraak gedaan in een zaak tegen een vrouw die weigert haar baby (jongetje) te laten besnijden. De rechtzaak en het vervolg op de uitspraak (de zaak komt nu voor de hoogste beroepsinstantie) geeft aan hoe onduidelijk de scheidslijn tussen “kerk en staat” in Israël is.
In Israël laten vrijwel alle joodse ouders hun zoontjes besnijden volgens de religieuze procedure, ook de niet-religieuzen. Religieuzen beschouwen de oeroude gewoonte als een opdracht van hun god. Niet-religieuzen doen het uit pragmatische overwegingen of omdat zij het gevoel hebben dat het bij de joodse identiteit hoort. De onduidelijke verhoudingen tussen civiele en religieuze instituties vindt zijn oorsprong in de vroege jaren ’50 toen premier Ben-Goerion toezeggingen deed aan het orthodoxe rabbinaat. Het probleem is geleidelijk groter geworden met de toename van de macht van de orthodoxen binnen de Israëlische maatschappij.