Nieuws van 14 augustus 2015
Palestijnse Knessethleden laten weer van zich horen; woedend over behandeling hongerstaker. Hamas, Fatah praten los van elkaar met Israël.
Palestijnse Knessethleden spreken zich uit over hongerstaking
Knessethleden Jabareen en Saadia Osama tijdens demonstratie tegen behandeling hongerstaker.
Verschillende Palestijnse parlementsleden protesteren tegen de behandeling van de Palestijnse gevangene Mohammed Allen, die nu 60 dagen in hongerstaking is. De man wordt in administratieve hechtenis gehouden.Dat is een middel om Palestijnen gevangen te houden zonder dat de staat een aanklacht behoeft in te dienen en te onderbouwen met feiten. De gevangene heeft geen contact met familie. Ahmed Tibi, Yousef Jabareen en andere parlementariërs zijn ook woedend omdat de in zeer slechte conditie verkerende man permanent aan zijn bed is vastgekluisterd. Tibi: “What is the justification for cuffing someone who is sick, weak and on a hunger strike for 57 days,” he said, claiming that the only reason is “to humiliate him and crush his spirit.”
Fatah bekritiseert contact Hamas – Blair
Grotendeels buiten de publiciteit praten Hamas en Israël over een langer durende wapenstilstand. Er is sprake van een periode van vijf of tien jaar. De gesprekken verlopen indirect, via de vroegere Britse premier Tony Blair. Fatah, de Palestijnse partij die het voor het zeggen heeft in de Westoever, heeft nu openlijk geprotesteerd tegen deze gesprekken en geeist dat het contact met Israël wordt gecoördineerd via de overkoepelende PLO. Fatah woordvoerder Osama Qawassmeh, volgens Jerusalem Post: “Blair does not hold any official title “since he was fired by the Qaurtet.” Qawassmeh accused Blair of playing a “suspicious role” by trying to reach a long-term truce agreement between Hamas and Israel. Blair is acting as a broker to obstruct matters and we don’t know what his intentions are”.
Strijd tussen rabbi’s rond het fundament van de joodse staat
Het huwelijk en de (voor niet-joden) daarmee verbonden overgang naar het jodendom is onderwerp van een felle strijd tussen nationaal-religieuze rabbi’s. Tot nu toe is de beslissingsmacht in deze zaken voorbehouden aan een hierarchie van geestelijken met aan het hoofd het “Chief Rabbinate”. Nauw verbonden hiermee zijn ook vraagstukken rond de uitvoering van de Wet op de Terugkeer: de wet die het recht van joden overal ter wereld regelt om naar Israël te komen en die regelt wie volgens die wet “jood” is. Ook de zich voortslepende kwestie van de overgang tot het jodendom van honderdduizenden immigranten uit de voormalige Sowjet-Unie hangt ermee samen.
Alles bijeen geeft deze cruciale positie van de rabbijnen (nb: een burgerlijk huwelijk in Israël bestaat niet) het Israëlische staatsbestel een theocratisch karakter. Temeer omdat de legitimiteit van de joodse staat zwaar leunt op de bijbel (de thora, het Oude Testament). De groep rabbijnen die nu het monopolie van het Chief Rabbinate willen aantasten en een meer soepele overgang tot het jodendom voorstaan, willen een aantal problemen oplossen. Met name vrezen zij een groeiend aantal Israëliërs die in het maatschappelijk verkeer als jood worden beschouwd maar het volgens de geestelijkheid niet zijn. Het lijkt er echter niet op dat deze hervormingsgroep het theocratische fundament wezenlijk wil aantasten.
achtergrond:
http://jaffadok.nl/gevangenschap/