Holocaust en politiek onafscheidelijk

Door: Jan Schnerr - Laatst aangepast op: 16 april 2015

Nieuws van 16 april 2015

Holocaust Remembrance Day: politieke uitspraken voor buitenlandse consumptie. Rivlin richt zich tot eigen volk. Toch combi Netanyahoe – Herzog?

Herdenking holocaust

Belangrijkste herdenkingsbijeenkomsten

In Israël wordt vandaag (en gisteravond) de moord op de joden in de Tweede Wereldoorlog herdacht: ‘Holocaust Remembrance Day’. Er is vanmorgen twee minuten lang sirenegeluid. Verder zijn er bijeenkomsten in het Yad Vashem herinneringsmuseum en in de Knesseth. Ook in het voormalige concentratiekamp Auschwitz vindt een herdenking plaats. Daar begint vandaag ook een ‘mars van de levenden’ die gaat van Auschwitz naar Birkenau (vroeger eveneens een concentratiekamp). Het thema van de Israëlische herdenking is dit jaar ‘The Anguish of Liberation and Return to Life’ (de smart van de bevrijding en de terugkeer naar het leven). Verder worden overal in het land herdenkingen gehouden. Er zijn uitzendingen op alle zenders. Alle vooraanstaande politici en militairen en vertegenwoordigers van joodse organisaties nemen deel aan de verschillende plechtigheden. Het Joods Nationaal Fonds bijvoorbeeld houdt een herdenking in het Bos der Martelaren in Jeruzalem.

De holocaust en de actuele politiek liggen in Israël dicht bij elkaar. Vandaag wordt het jaarlijkse rapport van het Kantor Center for the Study of Contemporary European Jewry, over antisemitisme bekend. In Israël ziet men een grote toename van antisemitisme in Europa, onder meer omdat men veel kritische geluiden over de Israëlische politiek tot het antisemitisme rekent. Premier Netanyahoe legde zoals vaker een rechtstreekse lijn van de Tweede Wereldoorlog naar de actuele politiek. De pleidooien over “Never again” zijn betekenisloos als men er niet naar handelt, zei de premier in het Holocaust Memorial Center. Zijn uitspraak: “Even if we are forced to stand alone against Iran, we will not fear. In every circumstance we will preserve our right and our ability to defend ourselves”, is een verwijzing naar het eventueel aanvallen van Iran zonder instemming van de VS.

In Yad Vashem trok de Israëlische premier weer een vergelijking tussen de onderhandelingen met Iran en de concessies die in 1939 aan Hitler zouden zijn gedaan: “In the years prior to World War II, the free world tried to appease the Nazis with concessions”. Hij maakte ook melding van niet-joodse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog: “Six million of our people were slaughtered and tens of millions more were killed in the terrible inferno” (als direct gevolg van de WO II stierven 55 tot 60 miljoen mensen). Zijn schets van de huidige realiteit was apocalyptisch en somber: “The civilized world has sunk into a coma (and is) lying on a bed of illusions,”

President Reuven Rivlin onderscheidde zich van de premier door een positivistische duiding van het ontstaan van de staat Israël. In plaats van een land dat eigenlijk een “compensatie” is voor de holocaust, is Israël in zijn visie, “established by right, and by love of the ancient homeland and the power of dreaming a dream which became a reality. It was not established because of the threat of destruction or the hate of the other,”. Zoals vaker zoekt de zionist Rivlin de legitimatie van Israël niet in de ‘eeuwige jodenhaat’.

Monument in Berlijn. Duitsland komt niet los van ‘zijn’ holocaust.

Eenheidsregering?

Er zijn hardnekkige geruchten over contacten tussen Netanyahoe als formateur van een nieuwe regering en de Labour leider Herzog. Groepen binnen Likoed en ook in de Arbeiderspartij geeft dat aanleiding tot protesten tegen de mogelijkheid van een regering van nationale eenheid. Netanyahoe zou zelfs zes ministersposten aan Herzog hebben aangeboden, waaronder Buitenlandse Zaken. Vanuit de internationale situatie waarin Israël zich in politiek opzicht bevindt, zou er veel te zeggen zijn voor een brede coalitie. De Arbeiderspartij zou de draai kunnen maken naar de door de VS en de EU gewenste ‘vredesonderhandelingen’ met de Palestijnen. In de binnenlandse politiek is dat echter zeer lastig.

Israël sluit zich aan bij de AIIB

Het zakenblad Globes meldt dat Israël zich vlak voor de ‘sluitingsdatum’ heeft aangesloten bij de Asian Infrastructure Investment Bank (AIIB). Deze nieuwe bank is een door China geleid project dat een alternatief moet bieden voor de Wereldbank en het IMF. Die laatste twee staan sterk onder invloed van de VS. Tot woede van de VS hebben grote Europese landen (en Nederland) zich recent bij de AIIB aangesloten. De reden om de ergernis van Washington te riskeren, is dat de AIIB naar verwachting veel grote infrastructurele projecten mogelijk zal maken in Azië. Israël, dat al een aantal jaren zijn contacten met China en India probeert te intensiveren, heeft nu dus ook voor die koers gekozen.

‘Israël’ wordt meer Republikeinse zaak

Een nieuwe opiniepeiling van het gerenommeerde Bloomberg toont dat de steun in de VS voor Israël geleidelijk meer een partijpolitieke kwestie begint te worden. Jerusalem Post: “The poll suggests that the American-Israel dynamic is shifting considerably from previous decades, and that it may represent a watershed (waterscheiding) moment that may have implications on US policy, both foreign and domestic concerning Israel.” Gevraagd of de VS Israël moesten blijven steunen, zelfs als de Israëlische positie aanzienlijk afweek van de Amerikaanse belangen antwoordde twee derde van de republikeinse kiezers met “ja”. Onder democraten antwoordde twee derde dat de VS in zo’n geval Israël niet moesten steunen.

Wat betreft gevoelens van sympatie voor respectievelijk Obama en Netanyahoe: republikeinen, 16% tegen 67% en democraten 76% tegen 9%. Het zijn onder meer dit soort onderzoeksuitslagen die aankomend presidentskandidaat Hillary Clinton in de kwestie Israël zeer voorzichtig doet manoeuvreren tussen haar campagnefinanciers, de Israëllobby en de democratische achterban.

bronnen:

Jerusalem Post, 16/04 en 15/04

Israelnationalnews, 16/04

Globes, 15/04