Ergernis over Israël
De politieke elites in de VS en Europa realiseren zich dat Israël een probleem voor hen wordt. De weg terug is zeer moeilijk.
Nieuws van 29 juli 2014 – Kerry in Parijs
Een betrekkelijk nieuw fenomeen zorgde afgelopen dagen weer voor koppen in de media: ergernissen tussen de politieke top in de VS en de Israëlische regering. Ergernissen zijn in de relatie tussen de VS en Israël nooit ver weg geweest (zie “achtergrond” hieronder). Maar de wijze waarop dit sinds april j.l. nieuws genereert, geeft aan dat de Amerikaanse regering bereid is publiciteit te hanteren als instrument in deze relatie.
Uitlatingen van John Kerry na het mislukken van zijn pogingen om een staakt-het-vuren in Gaza totstand te brengen, suggereren dat hij de schuld daarvoor voornamelijk bij Israël legt. De opwinding in de Israëlische pers daarover vermengt zich met woede over de uitgelekte inhoud van het voorstel dat Kerry zou hebben gedaan. (Nb: strikt formeel was er geen Kerry-voorstel, maar ideeën die circuleerden en uit de koker van de VS kwamen).
Een van de pikante aspecten van dat “voorstel” was dat Israël en Hamas in feite als twee partijen figureren die tot overeenstemming moeten komen. Dat staat haaks op de Israëlische doctrine dat Hamas een verzameling terroristen is waarmee (formeel) nooit onderhandeld kan worden. Dat doet ook afbreuk aan de positie van de Palestijnse president Mahmoud Abbas die claimt alle Palestijnen in Palestina (dus inclusief Gaza) te vertegenwoordigen. Tot zijn frustratie was hij niet uitgenodigd voor het Gaza-overleg in Parijs zaterdag j.l.
ook de Turkse minister van BZ uitgenodigd in Parijs, tot verdriet van Israël
De commentator van The Times of Israel verwoordde het afgrijzen van de Israëlische regering: “Israel and the US are meant to be allies (…) Yet here was the top US diplomat appearing to accommodate (van dienst zijn) a vicious terrorist organization bent on Israel’s destruction.” David Horowitz sprak in dezelfde krant van verraad (“this was a betrayal”). Ook de in het westen als progressief beschouwde Haaretz vaart mee op deze lijn (Ari Shavit, 28/07): “Very senior officials in Jerusalem described the proposal that Kerry put on the table as a ‘strategic terrorist attack.'”
John Kerry wordt in de Israëlische media frontaal en persoonlijk aangevallen. De echo daarvan klinkt wel in de Amerikaanse maar minder in de Europese media door. De Israëlische regering (die sinds zondag uitgebreid naar de pers lekt) wil vermoedelijk in feite zijn aftreden. De woordvoerdster van het ministerie van Buitenlandse Zaken van de VS deed geen stap terug. Ook de Amerikaanse president steunt Kerry. Een woordvoerder van het Witte Huis: (… the criticism of Kerry was based on) “people leaking things that are either misinformed or attempting to misinform.”
De Europese Unie is betrekkelijk stil. De grote drie (Duitsland, Frankrijk, Engeland) stelden zich aan het begin van de aanval op Gaza op het traditionele standpunt, in lijn met de VS: “Israël heeft het recht zichzelf te verdedigen”. Het probleem is, zoals ook voor de Amerikaanse regering, dat na meer dan duizend doden en vele duizenden gewonden, inclusief beeldmateriaal op de sociale media, deze diplomatieke formule de politieke elite isoleert van de publieke opinie. De weg terug is moeilijk omdat dan een heel bouwwerk van uitgangspunten scheuren gaat vertonen (vredesoverleg, terroristische organisaties, etc.). Kerry loopt daar nu tegenaan.
NB:
Het aantal slachtoffers aan Israëlische kant is opgelopen tot 53. Vanochtend werd bekend dat vijf militairen buiten de Gazastrook werden gedood door Gazanen die via een tunnel hun doel bereikten. Vijf andere militairen werden in Gaza door een mortiergranaat gedood.
bron:
middleeasteye.net, o.a.:
http://www.middleeasteye.net/news/israels-fury-john-kerry-over-failed-ceasefire-proposal-1236855665
http://www.haaretz.com/blogs/diplomania/.premium-1.607332
The Times of Israel: David Horovitz
The Times of Israel: Avi Issacharoff
http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4551431,00.html
Achtergrond: