Door: Jan Schnerr (1e auteur) en Gabriël Peralta (2e auteur) Samenvatting De tweede wereldoorlog kan ook wel een katalysator van het Palestijns-Israelisch conflict worden genoemd. Met name in deze periode, vanaf de jaren ’30 tot de jaren na de oorlog, groeide de joodse immigratie naar ...
Lees meerDe Balfour Declaration (de joden hebben recht op een "tehuis") van de Engelse regering in 1917 was een enorme stimulans voor de zionistische beweging. De Engelsen zagen aanvankelijk de Joden als bondgenoot in het koloniaal bestuur. Vanaf 1930 begon dat langzaam te veranderen.
Lees meerSamenvatting Het islamitische rijk van de Ottomanen ontstond in de veertiende eeuw. De Ottomaanse Turken veroverden Byzantium in 1453. Zij lijfden Groot-Syrië in met daarin Palestina, Egypte, Transjordanië en delen van het Arabisch Schiereiland. Er bestond er een relatieve vrijheid voor religieuze gemeenschappen buiten de ...
Lees meerPalestina-mandaat Begin jaren ’20 van de vorige eeuw werd Palestina een gebied waar traditionele Ottomaanse structuren en Europese koloniale belangen botsten. Volgens een rapport van de Volkenbond woonden toen in het gebied dat correspondeert met het huidige Israël inclusief bezette gebieden, bijna 700.000 mensen waarvan ...
Lees meerSamenvatting Kort na de Tweede Wereldoorlog breidde de terreur tussen Palestijnen en joden zich uit. De stroom joden uit Europa na 1945 had een zeer escalerend effect. 1946 waren er in Palestina 1.270.000 Palestijnen (of: “Arabieren in Palestina”) en 610.000 Joden. In september 1947 verklaarde ...
Lees meer